Jak przygotować zwierzę do znieczulenia?

Anestezją określa się odwracalne i kontrolowane zniesienie świadomości i bólu pacjenta, umożliwiające na przeprowadzenie procedur chirurgicznych i diagnostycznych. Jako że każde znieczulenie niesie ze sobą ryzyko powikłań jest to bardzo stresujący okres dla opiekuna i pośrednio jego pupila. Prawidłowe przygotowanie swojego pupila może wspomóc „gładki” przebieg procedur anestezjologicznych i zwiększyć komfort zwierzęcia w okresie okołoznieczuleniowym.

Badania przed znieczuleniem psów i kotów

Zgodnie z dobrą praktyką lekarsko-weterynaryjną przed przystąpieniem do znieczulenia konieczne jest wykonanie dostosowanej do stanu pacjenta diagnostyki. W przypadku młodych i pozornie zdrowych pacjentów absolutnym minimum jest wykonanie badań krwi (tzw. profilu podstawowego, który zawiera w sobie badanie morfologiczne i podstawowe parametry biochemiczne) co pozwala na wykluczenie występowania ewentualnych zaburzeń. U zwierząt starszych możliwe jest zalecenie poszerzenia hormonów tarczycy. U zwierząt, których podejrzewane jest zaburzenie funkcjonowania nerek, lekarz może pobierać także mocz do badań ogólnych.

Pacjentom geriatrycznym lekarz może zalecić badanie echokardiograficzne serca, badanie USG czy badanie RTG – jeśli w zależności od wyniku konieczne będzie wprowadzenie dodatkowego postępowania, zaleca się ustabilizowanie ewentualnej choroby przed wykonywaniem znieczulenia.

Niektóre ze zwierząt będą wymagać specjalistycznych konsultacji celem zdiagnozowania i wprowadzenia terapii dla poszczególnych jednostek chorobowych.

Nie ma wielu jednostek chorobowych stanowiących bezpośrednie przeciwwskazanie do znieczulenia, ale ich występowanie zmienia potrzeby pacjenta w okresie okołoznieczuleniowym, ich znajomość umożliwia dostosowanie protokołu znieczulenia. Z kolei ustabilizowanie choroby zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych powikłań okołozabiegowych.

Ile powinna trwać głodówka przed znieczuleniem psów i kotów?

Wstrzymanie pobierania pokarmu przed znieczuleniem stosuje się celem obniżenia ryzyka występowania refluksu i wymiotów, zachłystu i zapalenia przełyku w okresie okołoznieczuleniowym. Zgodnie z najnowszymi zaleceniami odstępuje się od nadto przedłużonego postu – może to zwiększyć ryzyko znieczulenia i zaburzyć funkcjonowanie organizmu zwierzęcia. W przypadku pacjentów zdrowych 6-8 godzin jest wystarczającym okresem głodówki. Ostatni posiłek powinien stanowić ½-2/3 normalnej porcji, a przypadku zwierząt spożywających suchą karmę, powinna ona zostać rozmoczona by ułatwić jej pasaż przez przewód pokarmowy. Pacjenci bardzo mali (<2kg) i bardzo młodzi (<8 tygodnia życia) powinni jeść nie krócej niż 2 godziny, z kolei pacjenci pediatryczni mogą spożyć ostatni posiłek 2-4h przed znieczuleniem. Woda nigdy nie powinna być wstrzymywana.

Opiekunowie pacjentów, którzy w swojej historii mieli epizody refluksu czy ulewania/wymiotów powinni zgłosić ten fakt lekarzowi w trakcie wizyty przedzabiegowej. Długość głodówki może zostać zmodyfikowana (do 8-12h), a leki prokinetyczne (wspomagające perystaltykę, pracę, przewodu pokarmowego) lub obniżające pH kwasów żołądkowych zaordynowane.

Pacjenci w okresie okołoznieczuleniowym otrzymują leki przeciwwymiotne jako cześć zrównoważonego protokołu znieczulenia w trosce o zwiększenie komfortu i poprawę samopoczucia pacjenta. Z tego względu możliwe jest rozpoczęcie karmienia we wczesnym po zabiegu okresie. Każdy z naszych pacjentów otrzymuje wysokiej jakości karmę dostosowaną do indywidualnych potrzeb. Opiekun pacjentów „wybrednych” lub cierpiących na silne alergie pokarmowe mogą wraz z pacjentem dostarczyć niewielką porcję pokarmu, którą zwierzę otrzyma po wybudzeniu.

Pacjenci cierpiący na cukrzycę są traktowani indywidualnie, ich plan żywienia i podawania insuliny jest dostosowywany do aktualnego cyklu karmienia i przyjmowania leków. Celem uzyskania prawidłowego schematu przed znieczuleniem zapytaj swojego lekarza weterynarii.

Czy można uspokoić zwierzę przed zabiegiem?

Wiemy, że chociaż chcemy jak najlepiej nasi pacjenci cierpią na ogromny stres związany z wizytami lekarskimi, nie mówiąc już o hospitalizacji czy samodzielnym pobycie w kojcu w okresie okołoznieczuleniowym. Taki stres poza znacznym dyskomfortem pacjenta, powoduje także akumulację hormonów stresowych, te powodują negatywne zmiany w funkcjonowaniu całego organizm, co znacznie utrudnia „zaśnięcie” pacjenta i zwiększa ryzyko powikłań. W trosce o zdrowie i dobro pacjenta lekarz może zaordynować leki przeciwlękowe do podania przed planowanym przyjęciem na zabieg.

Jeżeli wiesz, że Twoje zwierzę niepokoi się wizytami u lekarza lub nie radzi sobie z nieobecnością opiekuna, możesz zawsze poprosić o dobrane dla pupila leki. Wspólnie chcemy osiągnąć ten sam cel – bezpieczeństwo.

Podawanie leków przed znieczuleniem zwierząt

Częstym błędem popełnianym przez opiekunów przed znieczuleniem jest rezygnacja z podania leków w dniu znieczulenia, ze względu na głodówkę lub zaburzony harmonogram. Większość leków podawanych przewlekle (leki kardiologiczne, hormony, leki przeciwpadaczkowe) należy podawać także w dniu znieczulenia, jeżeli konieczne jest podanie ich z niewielką ilością pokarmu, jest to dopuszczalne. W dniu znieczulenia nie jest konieczne podawanie suplementów diety, warto jednak zapamiętać jakie suplementy zwierzę przyjmuje.

Przed przyjazdem do Kliniki należy także upewnić się, jakie leki i w jakich dawkach i w jakich godzinach przyjmuje zwierzę oraz przekazać tę informację lekarzowi podczas przyjęcia na zabieg – ułatwi to ewentualne podanie leków w Klinice w przypadku hospitalizacji lub celem utrzymania harmonogramu podawania leków.

Niewiele jest substancji, których podawanie powinno być wstrzymane w okresie okołoznieczuleniowym, zawsze zapytaj lekarza o stosowanie leków podczas wizyty przedzabiegowej.

Podawanie insuliny powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza, dokładnie tak jak w przypadku karmienia zapytaj lekarza prowadzącego o prawidłowy schemat jej stosowania przed znieczuleniem.

Podawanie leków przed znieczuleniem zwierząt

Częstym błędem popełnianym przez opiekunów przed znieczuleniem jest rezygnacja z podania leków w dniu znieczulenia, ze względu na głodówkę lub zaburzony harmonogram. Większość leków podawanych przewlekle (leki kardiologiczne, hormony, leki przeciwpadaczkowe) należy podawać także w dniu znieczulenia, jeżeli konieczne jest podanie ich z niewielką ilością pokarmu, jest to dopuszczalne. W dniu znieczulenia nie jest konieczne podawanie suplementów diety, warto jednak zapamiętać jakie suplementy zwierzę przyjmuje.

Przed przyjazdem do Kliniki należy także upewnić się, jakie leki i w jakich dawkach i w jakich godzinach przyjmuje zwierzę oraz przekazać tę informację lekarzowi podczas przyjęcia na zabieg – ułatwi to ewentualne podanie leków w Klinice w przypadku hospitalizacji lub celem utrzymania harmonogramu podawania leków.

Niewiele jest substancji, których podawanie powinno być wstrzymane w okresie okołoznieczuleniowym, zawsze zapytaj lekarza o stosowanie leków podczas wizyty przedzabiegowej.

Podawanie insuliny powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza, dokładnie tak jak w przypadku karmienia zapytaj lekarza prowadzącego o prawidłowy schemat jej stosowania przed znieczuleniem.

Co należy zrobić przed przyjazdem na zabieg?

Zabiegi chirurgiczne i znieczulenie mogą powodować wiele emocji, ale ze względu na dobro zwierzęcia opiekun powinien powstrzymać się od nadmiernego emanowania niepokojem. Zwierzęta dobrze odczytują nasze emocje i stres opiekuna może nasilić stres pacjenta.

Dobrze jest zabrać zwierzę na spacer, na którym zrobi kupkę i siusiu, zwiększy to z pewnością jego komfort podczas oczekiwania na zabieg.

W Klinice opiekun powinien zgłosić swój przyjazd w recepcji skąd otrzyma do wypełnienia w czasie oczekiwania, formularz opieki przedzabiegowej. Przyjęcie na zabieg trwa około 15 minut, podczas niego zostaje wykonane badanie kliniczne i przekazanie przez lekarza najważniejszych informacji dotyczących dalszego postępowania i dnia zabiegowego. To jest również czas, w którym opiekun jest zobowiązany poinformować o wszystkich występujących nieprawidłowościach zachowania i funkcjonowania pacjenta, szczególnie jeśli pojawiły się/nasiliły w stosunkowo niedawnym czasie.

Wszystkich pacjentów otaczamy najlepszą opieką. Stawiamy sobie za priorytet ich bezpieczeństwo i komfort. W przypadku zwierząt konieczne jest, by w tych staraniach brał czynnie udział także opiekun, nasz pierwszy front w porozumieniu z pacjentem. Pomóżcie nam, bo Wasi podopieczni nie mogą tego zrobić.