Czyli królik, kawia domowa i przyjaciele trafiają na odział intensywnej opieki TKW. Króliki są przedstawicielami tzw. zwierząt egzotycznych, czy też jak niektórzy je kwalifikują – futerkowych. Te sympatyczne zajęczaki coraz częściej stają się domowym pupilem na miarę psa czy kota. Podobnie sytuacja ma się z kawiami domowymi, szynszylami, chomikami, szczurami, koszatniczkami i innymi drobnymi gryzoniami.
Ból u królika
Zwierzęta te są niezwykle delikatne i podatne na choroby. Ich biologiczną taktyką jest „maskowanie objawów”. Króliki i gryzonie w naturze stanowią ofiary drapieżników, dlatego też muszą bardzo długo ukrywać złe samopoczucie. Na pierwszy rzut oka niegroźny brak apetytu, czy mało bobków w kuwecie mogą stanowić zagrożenie życia i wymagać intensywnej opieki weterynaryjnej.
Jacy pacjenci trafiają na oddział ratunkowy dla egzotyków?
Intensywna terapia zwierząt futerkowych
Co robi lekarz intensywnej terapii po przyjęciu?
– Sprawdza ciepłotę ciała – w przypadku obniżonej zwierzę zostaje umieszczone w inkubatorze, w którym zostaje nastawiona komfortowa, dostosowana do potrzeb gatunku temperatura. W inkubatorze można również ustawić wilgotność oraz przyciemnienie, specjalnie po to, by pacjent nie był narażony na dodatkowe stresujące bodźce. W przypadku przegrzania szybkie wyrównanie hipertermii jest bardzo ważne. Mechanizmy termoregulacji u małych zwierząt są słabe, są pokryte gęstym futrem, nie pocą się, nie ziają, dlatego też w trakcie upałów, podróży czy nieodpowiednio zabezpieczone miejsca, w którym przebywa zwierzę może zakończyć się śmiertelnym zagrzaniem.
– Sprawdza glukozę – w przypadku zbyt małej ilości glukozy we krwi zwierzę otrzymuje suplementację dożylnie lub doustnie. Poziom glukozy to bardzo ważny wskaźnik mówiący nam nie tylko o stanie najedzenia pacjenta. Kiedy glukoza jest bardzo wysoka wiemy, że pacjent jest w silnej bolesności i wymaga adekwatnej terapii przeciw bólowej.
– Monitoruje tętno, oddechy, kolor błon śluzowych. U małych ssaków tętno fizjologicznie może sięgać ponad 200 uderzeń na minutę, zwierzęta te automatycznie oddychają szybciej. Błony śluzowe, podobnie jak u innych gatunków, powinny być różowe i wilgotne.
– Zakłada dojście dożylne, by móc podawać leki i płyny w najbardziej efektywny sposób. Aby założyć wenflon sierść zwierzęcia jest ogolona, a skóra oczyszczona – pozawala to zachować higienę i zminimalizować ryzyko zakażeń. U królików najczęściej zakładamy wenflon w żyłę brzeżną ucha, w żyłę odpiszczelową boczną (kończyna miedniczna), w żyłę odpromieniową (kończyna piersiowa). U świnek morskich, szynszyli, szczurów wykorzystuje się przede wszystkim kończyny. U szczurów dodatkowo można założyć dojście dożylne w żyłę grzbietową ogona.
– Pacjent jest ważony, leki są podawane na dokładną masę ciała pacjenta.
– Po wstępnej stabilizacji wykonywane są dodatkowe badania diagnostyczne (badanie krwi, USG, RTG), pozwalające na znalezienie przyczyny złego stanu i wdrożenie skutecznej farmakoterapii.
– Kiedy pacjent przełyka, zostaje dokarmiany specjalistyczną karmą ratunkową według dobowego zapotrzebowania. U wszystkich roślinożernych pacjentów głodówka będzie pogarszać rokowanie. Niskie pH żołądka, bogata flora jelitowa oraz zachowanie perystaltyki wymagają ciągłego wypełnienia przewodu pokarmowego.
– Każde zwierzę umieszczone jest w komfortowym boksie szpitalnym tak, by stres związany z nowym środowiskiem był jak najmniejszy.
Ratowanie życia zwierząt egzotycznych
Szybka reakcja i intensywna opieka!
Kiedy widzimy, że jest źle – najczęściej stan jest już bardziej zaawansowany niż wskazywałby na to czas obserwowania objawów. Metabolizm małych ssaków jest dużo szybszy niż metabolizm większych zwierząt, a choroba postępuje szybciej! Pamiętajmy, że zwierzęta te są bardziej podatne na stres.
Dlatego kiedy pupil wydaje się zachowywać inaczej niż zwykle, należy niezwłocznie udać się z nim do lekarza. Jeśli w ambulatorium zostanie zasugerowane, że pacjent wymaga intensywnej opieki – warto podjąć walkę o każde, nawet najmniejsze życie. W szpitalu zostanie otoczony specjalistyczną opieką, karmiony w regularnych odstępach, podłączony pod kroplówkę i zabezpieczony farmakologicznie, po to by rozpoznaniu problemu i stabilizacji wrócić do domu.