Choroba krążka międzykręgowego, znana również jako dyskopatia, odnosi się do przepukliny krążka międzykręgowego w kręgosłupie. Czasami nazywana jest także „wypadnięciem dysku„. Każdy pies może cierpieć na IVDD, tak jak jest to u ludzi. Jest to stan poważny, mogący powodować skrajny ból i prowadzić do paraliżu.
Choć nie można całkowicie zapobiec IVDD, można zmniejszyć ryzyko i nauczyć się, jak najlepiej opiekować się chorym psem.
Choroba krążka międzykręgowego jest procesem degeneracyjnym związanym z wiekiem, wpływającym na rdzeń kręgowy psa.
Kręgi kręgosłupa oddzielone są krążkami międzykręgowymi, które działają jak amortyzatory, chroniąc rdzeń kręgowy przed wstrząsami. Kiedy jeden z tych krążków ulega podrażnieniu, przemieszczeniu, spuchnięciu, stwardnieniu lub pęknięciu, może to uszkodzić rdzeń kręgowy. Powoduje to silny ból pleców i nieprawidłowe przewodzenie nerwowe. Mięśnie wokół tego obszaru mogą się napiąć, aby wyrównać stabilizację.
Typ problemów neurologicznych zależy od miejsca, w którym doszło do zmiany. IVDD może wystąpić w odcinku szyjnym, górnej części pleców, środkowej części pleców, dolnej części pleców (odcinek lędźwiowy) oraz w okolicy ogona.
Objawy IVDD mogą się różnić: od łagodnego po silny ból lub całkowity paraliż i będą zależeć od dokładnej lokalizacji przepukliny lub pęknięcia krążka.
IVDD może mieć przebieg przewlekły, gdy stan psa stopniowo się pogarsza lub może to być nagły problem, wymagający natychmiastowej pomocy. Jeśli Twój pies nagle zaczyna ciągnąć kończynę lub ma trudności z normalnym chodzeniem, należy natychmiast udać się do lekarza weterynarii. Brak szybkiego leczenia ostrej IVDD może skutkować trwałym paraliżem wszystkich czterech kończyn.
Objawy:
IVDD jest często chorobą dziedziczną. Najczęściej występuje u małych do średnich psów o krótkich kończynach i wydłużonych plecach, takich jak jamniki, shih tzu, pekińczyki, lhasa apso i beagle. Każda rasa może być dotknięta, ale małe rasy są bardziej podatne.
Urazy również mogą prowadzić do IVDD. Psy z predyspozycjami genetycznymi są bardziej narażone na rozwój IVDD po urazie, takim jak upadek. U niektórych psów z istniejącą chorobą może dojść do ostrej przepukliny krążka po prostu przez skok w niewłaściwy sposób.
Jeśli Twój pies wykazuje jakiekolwiek objawy „wypadnięcia dysku”, ważne jest, aby jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Weterynarz rozpocznie od dokładnego wywiadu medycznego, pytając o tryb życia, wcześniejsze problemy zdrowotne i obecne objawy. Następnie przeprowadzi pełne badanie fizykalne.
Częścią tego procesu będzie badanie neurologiczne. Lekarz oceni funkcje motoryczne, odruchy, reakcje na manipulację łapami i kończynami oraz zdolność do stania i prawidłowego umieszczania łap na podłożu. Będzie także obserwować psa podczas chodzenia (lub próby chodzenia, w zależności od nasilenia objawów).
Leczenie zależne jest od stopnia nasilenia objawów.
Leczenie łagodnego IVDD:
Leczenie zaawansowanego IVDD:
Większość psów całkowicie zdrowieje po operacji, jednak niewielki odsetek pacjentów nie odzyskuje pełnej funkcjonalności kończyn. Rokowania zależą od stopnia zaawansowania choroby i cech indywidualnych. Ból po operacji jest zwykle mniej dotkliwy niż ból przed nią. Lekarze regulują ból pooperacyjny za pomocą różnych leków przeciwbólowych.
Szwy na plecach można usunąć po dwóch tygodniach, a wiele psów może wtedy chodzić, nawet jeśli nieco chwiejnie. Tak jak u ludzi po operacji kręgosłupa, pełne zdrowienie może zająć kilka miesięcy. Fizjoterapia przyspiesza proces zdrowienia u wielu psów, musi być jednak dobrana przez specjalistę indywidualnie pod pacjenta.
Dyskopatia nie jest całkowicie możliwa do uniknięcia. Jednak istnieją sposoby na zminimalizowanie ryzyka u psów predysponowanych do tej choroby:
W naszej klinice możecie umówić się na diagnostykę w kierunku dyskopatii.